فریدون جوان ورزشی سمنگان در کانادا

ورزش  جایگاه خاصی در مجامع بین المللی دارد. در کشور های متمدن جهان مقام  بلند ورزش را قدر می نمایند. وشان و شوکت  ملت شانرا با اشتراک ورزشکاران خویش در مسابقات بین المللی نمایان میکنند. بیاد دارم در روز افتتاح بازیهای المپیک زمستانی معیوبین، 2010 در شهر ونکوور کانادا که  به منظور تهیه ی  گزارش اشتراک داشتم کشور ما افغانستان که رقم بالای معلولین و معیوبین را درجهان دارد در این بازی با اعتبار جهانی نمایندگان ورزشکار معیوبین ما اشتراک ننموده بودند.

  در آغاز پروگرام میشیل ژوان ملکه ی اعلی کانادا در راس یک گروپ تشویقی اطفال، ورزشکاران  را تشویق می نمودند  و آقای  هارپر صدر اعظم کانادا بیرق را که در آن (کانادا بپیش )نوشته بود، در دست داشت وبا شور شعف زایدالوصفی ورزشکاران را تشویق و ترغیب میکردند.

ورزش یکی از  وسایلی خوب معرفی کشور در مجامع جهانی  است . ورزشکاران به مثابه ی  غرور افرینان  در همه کشور ها پزیرفته  شده اند. هر گاه ورزشکاری  که برنده میشود،مورد تقدیر کشورمربوط میگردد.و کشورهای دیگرکه بازنده ه باشند انرا بنظر احترام مینیگرند.و تماشاه میکنند. بخصوص در هنگام بر افراشتن بیرق های کشور برنده  در کشور های میزبان اداره های زیربط همه کشورها  شرایط را می سازد تا تمام هموطنان شان آنرا بیبینند و با شادی در افتخار ورزشکاران  کشور شان شریک شوند. در مسابقات سالهای اخیر که در گوشه و کنار جهان برپا میشود ورزشکاران افغانستان با وجود ناتوانی های اقتصادی و تمرینی از لحاظ کیفیت، تفاوت کمتر با روزشکاران قدرتمند جهان را دارند .
 معرفی یک کشور توسط ورزشکار در مسابقات بازی ها بالاترین بالنده گی است .افتخار ان انقدر بالا است که حتی رییس جمهور های کشور ها موقف رسمی و سیاسی خود را فراموش و با جان دل به کامیابی ورزشکاران خود می نازند.  در بازیهای المپیک 2010 استفن هارپر، صدر اعظم کانادا  روی نتیجه بازی هاکی کشورش  با باراک اوباما  طرف آمریکایی خویش شرط بستند که بالای یک کارتن بیر (آب جو) بود.

هارپر قول داده در صورت شکست کانادا ، یک کارتن بیر آمریکایی با مارک مشهور بخرد و اوباما نیز در صورت شکست آمریکا، یک کارتن بیر  کانادایی بخرد.

 معمولا در کشور های پیشرفته بخاطر برنده شدن و بدست آوردن نشان و مدال ها به ارزش میلیونها دالر مصرف و حتی  از سایر کشور ها ورزشکار خرید میکنند تا به نفع تیم خویش مسابقه اجرا کننددر هر بازی مبلغ هنگفت مکافات در انتظارورزشکاران است.

  

شوق ، استعداد و افخار ورزش بر ما از نیاکان میراث مانده است کتاب شهنامه ی فردوسی سند رزم در نمایش مهارت های جسمانی نیاکان ما است.

و زان روى سهراب با انجمن          همى مى‏گساريد با رود زن‏
بهومان چنين گفت كين شير مرد          كه با من همى گردد اندر نبرد
ز بالاى من نيست بالاش كم          برزم اندرون دل ندارد دژم‏

در این سروده فردوسی، سهراب سمنگانی  رستم را به زمین می افگند .آزاینکه رستم همنشینان تخت جمشید است،  آوازه شاه سمنگان به دنیا بلندمیگردد  و حکایت  روی دواب شاه پسند تازه میشود و خدمات دختر نوشیروان که  در تاریخ فرهنگ و هنر  اهمیت زیادی دارد به جهانیان معرفی میگردد و حماسه ی پر افتخار تهمینه دختر شاه سمنگان جهانی میشود.

. در بین جوانان ما در خارج و داخل کشور استعدادهای سرشار ورزشی  وجود دارد که ان افتخارات همیشگی و ابایی خود را زنده نگاه داشته اند.

اگرمحترم  محمد ظاهر اغبر  رئیس کمیته ملی المپیک ورئیس عمومی تربیت بدنی وسپورت افغانستان که خدامات شایانی در عرصه رشد و انکشاف ورزش کشور ما نموده است ، با یک برنامه ریزی خوب ورزشی در مورد  ورزشکاران ما در خارج از کشور نیز داخل اقدام شوند، چهره های سرشار از انرژی ورزشی آماده در مسابقات جهانی را در می یابد که با اشتراک شان در مسابقات موفقیت های چشمگیری را به نفع کشور ما بدست خواهند آورد.

در شهر ونکوور کانادا هفتاد هزار فارسی زبان زندگی میکنند که در حدود هشت هزار نفر آنها افغان استند .  جوانان علاقمند به ورزش در شهر ونکوور پیغام یک جوان ورزش کار بنام فریدون  را به اداره ی نشریه زن  دادند که در این اواخراز شهر ماسکو هجرت نموده است .فریدون در ناحیه کوکتلام برتش کلمبیا زندگی دارد. به حرمت این جوان ورزشکار به دیدنش رفتم که چهار برادران جوان تنو مند که سنهای شان از 19 الی 25 بنظر میرسید یکجا زندگی دارند.در بین آنها فریدون که علاقه بیشتر به ورزش بوکس دارد از مشغولیتهای سپورتی و افتخارات بدست آورده اش از مسابقاتی که اجرانموده است حکایت کرده، مدالها و نشانها و جوایز بیشماری را  بدست اورده است برایم نمایش داد .فریدون در خرم و سارباغ ولایت سمنگان تولد شده و از طفولیت همراه فامیل خود ابتدا در تاجکستان سپس روسیه و  از آنجا به کانادا هجرت کرده است.فریدون  از اوان طفولیت به بوکس علاقه داشته و هنر این ورزش رزمی را از استادان مجرب روسی یاد گرفته  و در مسایقه ها اشتراک نموده  بیرق افغانستان را در حضور تماشاچیان در احتزاز در آورده است.امروز با تاسف این جوان ورزش کار مصروف اجرای کار های شاقه که با استعداد ان تناسب ندارد می باشد.

امان معاشر،خبرنگار نشریه زن